پرواز کردن از دیرباز آرزوی بشر بوده و امروز با پیشرفت تکنولوژی در قالب
یک ورزش مفرح مورد علاقه بسیاری از جوانان است.یکی از رشتههای ورزشی در
این حوزه، رشته ورزشی پاراگلایدر است؛ ورزشی که از نظر خیلی از مردم،
مردانه است ولی بانوان نیز به این ورزش روی آوردهاند. یک بانوی یزدی از
بین تمام ورزشها به این رشته ورزشی روی آورده است و تمام خطرات آن را به
جان خریده تا بتواند از پرواز و لذت اوج گرفتن در آسمان مانند پرندگان
بیبهره نماند.«الهه دهقان» تنها بانوی یزدی فعال در رشته پاراگلایدر است
که در اوج آسمان بودن را به روی زمین ماندن ترجیح داده است و از 2 سال قبل
زیرنظر مربیانش به صورت حرفهای به این ورزش میپردازد.روحیه شاداب و بشاش و
صدای گرم و پرانرژی این بانوی یزدی بیانگر این موضوع است که انتخاب و
علاقه وی به ورزش پر هیجان پاراگلایدر و پرواز در آسمان، انتخاب اشتباهی
نبوده است. با وی در این باره گفتوگو کردیم.
-
چه شد که سراغ چنین رشته ورزشی پرمخاطرهای رفتید؟
رشتههای ورزشی دیگری چون شنا، دوچرخهسواری، ایروبیک و آمادگی جسمانی را
تجربه کرده بودم ولی هیچکدام از این رشتهها نتوانسته بود، لذت ورزش کردن
را به من بچشاند و روحیه مرا مانند پرواز کردن به چالش بکشد.همیشه به دنبال
رشتهای بودم که بتواند به روحیه کنجکاو و پر انرژی من جان ببخشد و در آن
سن و سال و جنسیت ورزشکار مهم نباشد لذا با راهنمایی یکی از اساتید دانشگاه
با رشته ورزشی پاراگلایدر آشنا شدم و به سراغ این ورزش رفتم.
-
با مخالفت خانواده روبهرو نشدید؟
خانوادهام بر اساس روحیهای که از من سراغ داشتند و این که همیشه دوست
داشتم کارهای پر ریسک را انجام دهم، خیلی با این کار موافق نبودند و از
مخاطرات این رشته و هزینههای بالای آن خبر داشتند لذا ترجیح میدادند این
ورزش را پیگیری نکنم اما با توجه به این که علاقه من به پاراگلایدر و بودن
در آسمان بسیار زیاد بود، خلبانی در این رشته را آموزش دیدم.
-
از اولین پروازتان بگویید.
این رشته را زیر نظر مربی استان، «مهدی خبرهدست» شروع کردم و روزی که قرار
بود اولین پرواز را با کمک مربیام انجام دهم و تنها رابط من و مربی
بیسیم باشد، هیجان زیادی داشتم اما زمانی که از سایت پریدم، برایم خیلی
عادی بود و منتظر اوج گرفتن در همان ابتدای شروع بودم که این مهم صورت
نگرفت ولی در پروازهای بعدی لذت پرواز را حس کردم و در حال حاضر بودن در
آسمان را به روی زمین ماندن ترجیح میدهم.
-
در پروازهای بعدی اوج هیجان را تجربه کردید؟
برای پرواز کردن در ارتفاعات بالا یک پرنده باید دوره آن را به صورت کامل
دیده باشد تا بتواند به مرحله سولو شدن یا همان تنها شدن برسد و بتواند در
ارتفاع بالا پرواز کند. برای یک پرنده یزدی ارتفاعات بام تفت که 450 متر
است، یکی از انتخابهای خوب برای پرواز کردن است و من پس از مدتی با تشخیص
استاد این مرحله را آغاز کردم و به تنهایی بر فراز آسمان پرواز کردم که در
آن لحظه، اوج هیجان را حس کردم و تا به امروز هنوز هم زمانی که پرواز
میکنم، هیجان روز اول را دارم.
-
تهیه وسایل ورزشی در این رشته پرهزینه است. برای تهیه این وسایل حمایت شدید؟
هنگام شروع یادگیری این رشته، تمام وسایل را مربی در اختیار پرنده قرار
میدهد و با استفاده از آنها فرد را آموزش میدهد اما در مراحل بعدی حتماً
یک پاراگلایدرسوار باید خودش وسایل مورد نیاز را تامین کند. هزینه خرید
این وسایل بسیار بالاست و از جایی هم مورد حمایت قرار نمیگیریم و مجبور
هستیم به صورت شخصی هزینهها را تقبل کنیم و تنها کسی که در این راه یک
ورزشکار را حمایت میکند، انگیزهای است که برای پیشرفت در این ورزش دارد.
-
همشهریان یزدی استقبال زیادی از این رشته ورزشی نمیکنند. به نظر شما علت چیست؟
هزینههای بالا در ورزش پاراگلایدر و خطرات فراوانی که در مسیر پیشرفت این
رشته ورزشی وجود دارد و مهم تر از همه حمایت نشدن از سوی مسئولان ورزشی
استان، سبب شده ورزشکاران زیادی به سراغ این رشته ورزشی نیایند. وقتی فردی
به سراغ ورزش پاراگلایدر میآید باید تمام خطرات آن را به جان بخرد چرا که
وقتی بر فراز آسمان به حرکت در میآیید تنها کسی که هنگام مواجه شدن با
خطر میتواند به شما کمک کند، خودتان هستید لذا باید کاملاً با ریکاوری
بالها و محافظت پرواز آشنا باشید.
-
برای آینده ورزشی خود چه برنامههایی دارید؟
تصمیم دارم در مسابقات کشوری که قرار است اردیبهشتماه سال آینده در
رشتههای مسافت و آکروکار برگزار میشود، شرکت کنم و تصمیم دارم در این
دوره از رقابتها به مقام دست یابم. به همین دلیل نیز تمام تلاشم را در
تمرینات انجام میدهم تا در رشته مسافت زیر نظر یکی از بهترین مربیان کشور،
محمد سمنانی، که خود رکورددار این رشته هستند، به تمرین بپردازم و
امیدوارم با راهنماییهای مربیم، کسب مقام را در کارنامه ورزش حرفهای خود
در این رشته داشته باشم.
-
چگونه باید مردم را به سمت این رشته ورزشی و آشنایی بیشتر با پاراگلایدر سوق داد؟
مردم استان آنچنان که باید با این رشته ورزشی آشنا نیستند و تنها از خطرات
آن و احتمال سقوط آن خبرهایی را شنیدهاند، اما میتوان با فرهنگسازی
مناسب در این مورد و تشویق آنها به بازدید از سایتهای استان و پرواز
پرندهها آنها را به تجربه هیجان این ورزش ترغیب کرد. البته ناگفته نماند
که ماندن در این رشته ورزشی جدا از جرات زیاد نیازمند قدرت بدنی بالای
ورزشکار است.
-
چه صحبتی با مسئولان ورزش استان دارید؟
مسئولان ورزش استان باید ورزشکاران را مورد حمایت بیشتری قرار دهند تا
ورزشکار به دلیل حمایت نشدن در استان خود مجبور نشود کولهبار سفر ببندد و
برای حمایت بیشتر به استان دیگری سفر کند. اگر لطف مسئولان ورزش استان شامل
حال ورزشکاران شود، نامآوران ورزش در داخل استان خواهند ماند و کسب
مدالهای کشوری را به نام استان ثبت خواهند کرد.